Program naszego żłobka ułożony jest tak, aby jego treści oddziaływały na wszystkie sfery osobowości dziecka.
Oparty jest na pięciu podstawowych metodach:

Rodzice bardzo dużą uwagę przywiązują do aktywności fizycznej dzieci wspomagającej prawidłowy rozwój fizyczny co jest też doskonałym sposobem na poprawienie odporności dzieci .

Metoda Ruchu Rozwijającego została opracowana przez fizjoterapeutkę Weronikę Sherborne w Wielkiej Brytanii. Autorka tworząc tą metodę opierała się przede wszystkim na teorii R. Labana oraz na doświadczeniach z własnej długoletniej pracy z dziećmi. Wypracowany w latach sześćdziesiątych system ćwiczeń ma zastosowanie we wspomaganiu prawidłowego rozwoju dzieci i korygowaniu jego ewentualnych zaburzeń. Główna idea metody wyraża się w stwierdzeniu, że posługiwanie się ruchem jest narzędziem wspomagania rozwoju psychoruchowego dziecka i terapii zaburzeń tego rozwoju. Opracowany przez W. Sherborne system ćwiczeń wywodzi się z naturalnych potrzeb dziecka, zaspokajanych w kontakcie z dorosłymi w trakcie tzw. „baraszkowania”. Prostota i naturalność są głównymi walorami metody Weroniki Sherborne i stanowią o jej wartości i powodzeniu.
Metoda ta ma za zadanie rozwijanie przez ruch:
– świadomości własnego ciała i usprawniania ruchowego,
– świadomości przestrzeni i działania w niej,
– dzielenia przestrzeni z innymi ludźmi i nawiązywania z nimi bliskiego kontaktu.

Nauka języka obcego metodą immersji to nauka przez zanurzenie się w języku, czyli obcowanie z nim w codziennym życiu. Stwarzamy taką możliwość poprzez obecność nauczyciela anglojęzycznego . Dzieci mają okazję oswajać się z językiem dzięki obserwowaniu sytuacji i otoczenia oraz uczestniczeniu w naturalnych interakcjach z wychowawcą i innymi Dziećmi. W metodzie immersji język służy jako narzędzie do komunikacji, jego nauczanie nie jest celem samym w sobie. Jednak połączenie immersji z zajęciami ,, Musical Babies”, które poprzez czynną zabawę wprowadzają dzieci w świat języka angielskiego daje doskonałe efekty.

Termin „rodzicielstwo bliskości” (ang. Attachment Parenting, AP) został utworzony stosunkowo niedawno przez amerykańskiego pediatrę Williama Searsa. Odnosi się jednak do filozofii rodzicielstwa i wychowania znanej i praktykowanej od dawna, a opiera się ona na założeniu, że Dziecko tworzy z rodzicami silną więź emocjonalną, która ma zasadniczy wpływ na sposób jego funkcjonowania w różnych sferach życia, subiektywne poczucie dobrostanu oraz umiejętność kształtowania satysfakcjonującej relacji z innymi ludźmi w przyszłości. Kluczem do osiągnięcia pełni potencjału Dziecka jest wykształcenie tzw. bezpiecznego stylu przywiązania, którego rozwój wspierają działania wypływające z idei rodzicielstwa bliskości.

Najważniejszymi osobami dla małego Dziecka są oczywiście rodzice, niemniej

bardzo istotne są także te relacje, które Dziecko nawiązuje z innymi osobami ze

swojego otoczenia. Nasze działania poprzez rozmowę i dawanie dzieciom wyboru

mają służyć budowaniu dobrej relacji z dzieckiem oraz zapewnić Dzieciom

maksymalne poczcie bezpieczeństwa.

W myśl rodzicielstwa bliskości:

Jesteśmy otwarci na noszenie i kołysanie dzieci w nosidle.
Wspieramy karmienie piersią.
Zapewniamy bezpieczną przestrzeń i czas na sen oraz wypoczynek Dziecka adekwatnie do jego potrzeb.
Wiemy, że płacz dziecka lub wyraz innych emocji są komunikatami dotyczącym jego potrzeb.
Stosujemy aktywne słuchanie, wrażliwe również na komunikaty pozawerbalne.

”Edukacja nie jest tym, co robi nauczyciel, lecz naturalnym procesem zachodzącym w człowieku”
Maria Montessori

System pedagogiczny stworzony pod koniec XIX wieku przez włoszkę Marię Montessori zakłada wspieranie Dziecka w samodzielnym odkrywaniu otaczającego je świata i umożliwienie mu wszechstronnego rozwoju fizycznego, duchowego, kulturowego i społecznego. Program Montessori obejmuje naukę praktycznych umiejętności życiowych, sensorykę (rozwijanie zmysłów), muzykę oraz edukację językową, matematyczną i kulturową. Podstawą programu jest stworzenie Dzieciom warunków do samodzielnego zdobywania doświadczeń i wiedzy poprzez pracę z materiałami dostosowanymi do ich zainteresowań i możliwości rozwojowych. Dzięki zasadzie wolności i swobody w działaniu uczą się samodzielności, dokonywania wyborów i brania za nie odpowiedzialności. Praca z materiałami rozwojowymi i nabywanie nowych umiejętności pomaga im budować niezależność, poczucie własnej wartości i zaufanie do samego siebie.

Metoda BLW (Bobas lubi wybór) powstała w oparciu o naturalną chęć eksplorowania świata i możliwości motoryczne, a także z szacunku do Małego Człowieka. Pozwala na podążanie za Dzieckiem, jego potrzebami i intuicją. Jej głównymi postulatami są wspieranie Dziecka w samodzielności i respektowanie jego prawa do osiągania jej we własnym tempie. Realizuje się je między innymi poprzez podawanie Dzieciom stałych pokarmów i pozwalanie, aby same decydowały, co, ile i jak szybko chcą zjeść. Choć stosowanie metody BLW wymaga od dorosłego akceptacji wydłużających się czy brudzących posiłków, niesie bezdyskusyjnie wiele korzyści. Dzięki niej Dziecko rozwija się sensorycznie i motorycznie, a jedzenie staje się dla niego przyjemnością i chwilą, którą dzieli z bliskimi. Dzieci wychowane w duchu BLW rzadko kiedy stają się niejadkami. Za to są otwarte na nowości żywieniowe, a także chętnie próbują swoich sił w innych dziedzinach życia.

Żaden nurt i podejście pedagogiczne nie jest jednak dla nas dogmatem. Dogmatem jest dla nas szacunek dla drugiego człowieka – dziecka, które znajdzie się z nami w Radosnych Latach. Naszym nadrzędnym celem jest tworzenie optymalnych warunków dla harmonijnego rozwoju każdego dziecka w oparciu o Prawa Dziecka.